Socratisch gesprek

De filosoof Socrates leefde zo'n 400 jaar voor Christus in Athene. Hij stelde de mensen voortdurend vragen, met de bedoeling om daarmee hun kennis naar boven te halen. Echte kennis heb je niet van horen zeggen, die kennis zit in jezelf, vond hij. Hij stelde zijn vragen altijd vanuit een houding van 'niet weten'.

In een socratisch gesprek nemen de deelnemers diezelfde houding aan. Uitganspunt is een algemene vraag om te onderzoeken. Uitdieping vindt plaats aan de hand van concrete ervaringsvoorbeelden. Het gesprek is een onderzoek naar je eigen denken: wat vind ik nou eigenlijk en waarom vind ik dat? Daar kom je steeds beter achter doordat je elkaar steeds diepere vragen gaat stellen. Omdat je spreekt vanuit eigen ervaringen is zo'n gesprek heel levendig en direct.

Een socratisch gesprek kan gaan om een morele vraag (moet ik altijd rekening houden met een ander? kan liefde zondig zijn?), om een wat-vraag (wat is vertrouwen? wat is een beschaafd mens?), een algemeen filosofische vraag (verandert iets door ernaar te kijken? wat is de waarde van de eindigheid van het leven? is er onzin?) of een andere boeiende vraag (welke tijd is van mij? waarom zijn tafelmanieren belangrijk? waarom kan het nooit eens simpel?). De deelnemers bepalen zelf met welke vraag zij aan de slag gaan.

Meedoen aan een socratisch gesprek is elke keer een boeiende ervaring. Het mooie is dat je een gezamenlijk onderzoek aangaat. Het gaat niet om discussie of debat, of wie er gelijk heeft. De essentie is goed luisteren, je eigen gedachten zo helder mogelijk formuleren en elkaar vragen stellen om samen tot beter begrip te komen.

Wie het vaker doet zal merken dat je er steeds beter in wordt goede vragen te stellen, te luisteren, je eigen oordeel uit te stellen en anderen te begrijpen.

Meedoen aan een socratisch gesprek? Klik hier